Future (Japanse uitspraak ふゅーちゃー) is het themalied van het eerste seizoen van The Prince of Tennis. Het is gezongen door J-pop artiest HIRO-X en uitgebracht op 5 december 2001.
Productie[]
- Zang: Aoki Hiromitsu (
青木 裕光 ) - Tekst: Aoki Hiromitsu
- Muziek: UZA
- Bewerking: ABS faces
Songtekst[]
この
はばたく
まだ
トキメク
まだ
Na mo naki kono basho de hiraita shoudou no hana
Shizukana hajimari wo tsugeru
Osanaki akogare ga tashikana netsu wo motomeru
Kono sora ni SIGNAL wo hanatsu yo
Kurikaeshite iku hibi wo se ni
Habataku shunkan wo sagashiteru
Kodokuna negai da to shite mo
Mada minu sekai e genkai wo koete yukitai
Karadajuu de kono yume ga afuredasu mama
Atarashii jidai wo utsusu azayakana asahi no you ni
Tsuyoi kagayaki de saita omoi wo mune ni
Ashita ni okubyouna mezameta yume no tsuzuki mo
Kowaseba mata sora ni kaeru kedo
Hitotsu no shinjitsu to mukiau kimochi ga ima mo
Kaze ni mau tame iki wo uchikesu yo
Machijuu ni hibikiwataru
Tokimeku shunkan wo kanjite wa
Fukaku kizamikomu MELODY
Mabushii mirai ni kodou wa kasokudo wo agete
Tachikirenai sabishisa mo furikireru nara
Arukidasu sono saki wo kanousei to tomo ni ikiyou
Tatoe namida de nijinda esoragoto demo
Mada minu sekai e genkai wo koete yukitai
Karadajuu de kono yume ga afuredasu mama
Atarashii jidai wo utsusu azayakana asahi no you ni
Tsuyoi kagayaki de saita mirai wo mitai
Een bloem van impulsie, ontluikt in deze plaats zonder naam,
vertelt ons over haar vredige oorsprong.
Een prille ambitie vraagt om zelfverzekerde drift
en stuurt een signaal de hemel in.
Ik keer repetitieve dagen de rug toe
en zoek een voorbijfladderende moment,
al is het een eenzaam verzoek.
Ik wil de grenzen overschrijden naar een nog ongeziene wereld;
terwijl deze droom mijn hele lichaam blijft overstromen,
als de klare ochtendzon die een nieuwe tijd weerspiegelt
hou ik de gedachte vast die met een sterke schijn bloeit.
En als ik het vervolg van de droom angstig over morgen
stuksla, kan ik wel weer de hemel in maar
zelfs nu weerhoudt het gevoel dat ik één waarheid onder ogen zie
me van de adem om in de wind te dansen.
In de hele stad weerklinkt ze,
als je het opwindend moment beleeft,
de melodie die je niet meer loslaat.
Laat ik het ritme opdrijven naar een schitterende toekomst,
en, als ik ook van het onlosmakelijk verdriet kan losbreken,
leven met de mogelijkheden dat pad te bewandelen,
zelfs als het een met tranen vertroebelde wensdroom is.
Ik wil de grenzen overschrijden naar een nog ongeziene wereld;
terwijl deze droom het hele lichaam blijft overstromen,
als de klare ochtendzon die een nieuwe tijd weerspiegelt
wil ik de toekomst zien die met een sterke schijn bloeit.